Ten kto pamięta grę w kapsle, „Zośkę” czy „Klasy” dobrze wie o czym będzie ten post.
Różne formy gier i zabaw towarzyszą nam od dzieciństwa po starość. Gry to nie tylko element rozrywki, lecz również sposób na integrację z rówieśnikami. Każdy wie, że zabawa to także nauka zasad i współpracy, nauka przegrywania i wygrywania.
Chęć rozrywki wynika z naturalnej potrzeby człowieka- Johan Huizinga zawarł taką myśl w koncepcji homo ludens (z łac. człowiek bawiący się). „Człowiekowi towarzyszy nieodłączna potrzeba gry i współzawodnictwa”- pisze holenderski historyk w klasycznym już dziele Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury (1938). Kultura rodzi się i rozwija w zabawie, kultura jest zabawą. Gry i zabawy wytwarzają w stosunkach międzyludzkich instytucjonalne formy zachowań, z których powstała właśnie kultura.
Ludologia czyli nauka zajmująca się badaniem gier i zabaw z perspektywy ekonomicznej, estetycznej, kulturoznawczej, socjologicznej oraz psychologicznej podejmuje się badania wpływu gier na ludzi, procesu ich powstania oraz znaczenia. Badania ludologów obejmują obszar wszystkich gier i zabaw również wszelakich gier cyfrowych oraz popularnych ostatnio gier miejskich.
Zainteresowanych aktualnymi badaniami ludologów zainteresuje naukowy periodyk Homo Ludens wydawany przez Polskie Towarzystwo Badania Gier i dostępny w bibliotece POLONY. W cyfrowych bibliotekach znajdziemy też całą gamę dawnych podręczników gier i zabaw między innymi Zabawy w izbie harcerskiej, Skarbnica gier i zabaw towarzyskich i pokojowych dla każdego wieku i stanu. Dla lubiących łączenie przyjemnego z pożytecznym polecam publikację Zabawa historyczna w sposobie loteryi ułożona to podręcznik do historycznej gry. Świetnym pomysłem może być urozmaicenie rodzinnych wakacji dawnymi zabawami i grami.