Wiersze Anny Renaty Breyne z Gdańska_danzigerplatt

Danzigerplatt

W 1911 roku ukazał się kolejny rocznik Jahrbuch des Vereins für niederdeutsche Sprachforschung (Rocznik Stowarzyszenia na rzecz badań językoznawczych języka dolnoniemieckiego). Zawiera tekst Waltera Domansky’ego o Annie Renacie Breyne wraz z przedrukiem jej kilku wierszy.
Autor zauważa, że Breyne pisała w dialekcie gdańskim i jej wiersze są wyjątkowym źrółem wiedzy o tej odmianie dolnoniemieckiego. To idealnie wpisuje się w nasze – medialabowe zainteresowanie tym dialektem, które pobudzone pracą nad rekonstrukcją zaśpiewów Wywoływaczy nie pozwoliło nam przejść obojętnie obok tego tekstu a przede wszystkim obok wierszy Breyne. Tym bardziej, że oryginalny rękopis z 1748 roku znajduje się w zbiorach PAN Biblioteki Gdańskiej (sygnatura Ms. 534, BG PAN), która zdecydowała się go zdigitalizować i udostępnić w całości w Pomorskiej Bibliotece Cyfrowej.

Myślę więc, że to początek naszej przygody z tym tekstem. Zaczynamy od propozycji wsłuchania się w brzmienie danzigerplatt. Wiersz napisany dla ojca – Jakuba Breyne czyta Jacek Tlaga.

Zamknijcie oczy i posłuchajcie – to jakby Jakub breyne czytał na głos list od córki.