Dwie wiadomości dobra i zła.
Od dobrej! Jan Kiepura był celebrytą! Urodzony w 1902 roku w Sosnowcu podbił swoim głosem cały świat!
a zła… śpiewał też po niemiecku 😉 … zła dla tych wszystkich, którym język niemiecki zupełnie się nie podoba.
Przebój „Brunetki blondynki” znają wszyscy … a „Ob blond ob braun”?
Fakt faktem Kiepura był popularny i z powodzeniem grał w przedwojennych filmach a jego małżeństwo z Martą Eggerth nazywano genialną parą śpiewaków.
Wyszukiwarka archiwalnych amerykańskich gazet po wpisaniu Kiepura w latach 1935-45 wyrzuca ponad 6,3 tys wyników … a większość to nagłówki.
Kiepura i Eggerth już jako (małżeństwo) wystąpili w głównych rolach w „Czarze Cyganerii” (niem. Zauber der Boheme) reż. Géza von Bolváry – filmie na podstawie opery Giacomo Pucciniego „Cyganeria”. Kompozycje Pucciniego wzbogacono o nowe utwory Roberta Stolza – kompozytora nazywanego ostatnim królem wiedeńskiego walca. Film zrealizowano w sześć miesięcy w wiedeńskim atelier filmowym Sasha-Film. Budżet przekroczył milion dolarów. I to właśnie na tym filmie chciałabym się skupić, ponieważ od „Cyganerii” pokazywanej 15. lipca 2017 roku na gdańskim Targu Węglowym – wszystko się zaczęło. Chciałam znaleźć coś a pro pos Pucciniego i samej opery, ale natknęłam się na informacje o filmie i o roli Kiepury – no i pociągnęłam wątek.
Premiera filmu „Czaru Cyganerii” odbyła się 9. października 1937 roku – jednocześnie w sześciu kinach Wiednia. Premiera warszawska miała miejsce już 12. października.
W lipcowym numerze czasopisma Der Wiener Film z 1937 roku możemy przeczytać obszerną relację z planu oraz krótkie wywiady z aktorami. Zresztą gazeta regularnie informowała o tym co dzieje się na planie także można śmiało prześledzić powstawanie filmu. Z lipcowego numeru dowiadujemy się na przykład jak powstała dekoracja imitująca Paryż w Wiedniu i jak za pomocą „śnieżnych kul” z soli poradzono sobie z zimową aurą w środku lata.
Pojawia się krótka wypowiedź Jana Kiepury. Aktor opowiada o swoim studenckim mieszkaniu na ulicy Chmielnej 12 w Warszawie. Mieszkali w trójkę mając dwa łóżka – co dzień kłócili się czyja przypadnie kolej na samodzielne spanie. Jednym ze współlokatorów był Włodzimierz Kiewicz (późniejszy radca prawny w polskim poselstwie w Wiedniu), drugim wysoki urzędnik ministerialny w Warszawie – tak opisuje ich Kiepura i podkreśla, że cała trójka, mimo trudnych warunków, znakomicie sobie poradziła. Kiepura wspomina o tym w kontekście filmu – gdzie gra Rene – młodego mężczyznę, który, podobnie jak on kiedyś, mieszka wspólnie z przyjaciółmi tyle że w Paryżu. To doświadczenie oraz możliwość grania z ukochaną żoną z pewnością przełożyły się na sukces.
Zatrudnieni aktorzy komediowi w szczególności Oskar Sima, Theo Lingen i Paul Kemp mieli gwarantować, że film będzie także zabawny. Krążyła nawet anegdota o tym, że w tym czasie nie powstanie żaden inny film komediowy, ponieważ wszyscy komicy zostali zaangażowani do „Czaru Cyganerii”.
Czasy są takie, że cały film i niektóre fragmenty można w oryginale obejrzeć na Youtube.
Jedno wynika z drugiego, które jest inspiracją do trzeciego. Chęć zgłębienia tematu i rozwikłania kolejnych niewiadomych – może doprowadzić do ciekawych odkryć. Nie będąc zbyt patetyczną – nie dowiedziałabym się tego wszystkiego i nie dotarła do źródeł tak łatwo gdyby nie zbiory cyfrowe dostępne na klik.
Samych #wyszukanych!!
p.s. od słowa do słowa – zobaczcie do czego doprowadził wszechobecny w okresie świątecznym motyw i chęć dowiadywania się więcej na temat Dziadka do Orzechów szukamy.org/dziadek-do-orzechow